Белавежская пушча – сусветная каштоўнасць

    Белавежская пушча – гэта ўнікальны лясны масіў у Еўропе, дзе захаваліся апошнія рэшткі некалі шырокіх раўнінных першабытных лясоў з прысутнасцю рэліктавых раслін і жывёл, перш за ўсё зубра (у цяперашні час у пушчы жыве больш за 460 асобін гэтага віду). Першая згадка пра пушчу ў рукапісах (Іпацьеўскі летапіс) датуецца 983 г. Тут зарэгістравана больш за тысячу дрэў-волатаў, растуць 600-гадовыя дубы, 350-гадовыя ясені і хвоі, 250-гадовыя елкі, больш за 1000 відаў вышэйшых кветкавых раслін. Такіх драўняных насаджэнняў, якія ўключаюць як элементы тайгі, так і шыракалістых лясоў, ужо нідзе не існуе.

     Белавежская пушча з'яўляецца адным з найбольш каштоўных прыродаахоўных аб'ектаў не толькі Беларусі, але і свету. У 1992 г. рашэннем ЮНЕСКА парк уключаны ў спіс Сусветнай спадчыны чалавецтва, у 1993 г. яму прысвоены статус біясфернага запаведніка, а ў 1997 г. – прысуджаны Еўрапейскі дыплом.

    Нямала на тэрыторыі Белавежскай пушчы і гісторыка-культурных помнікаў. Захаваліся да нашых дзён старажытныя курганы-могільнікі і камяні - ахвярнікі язычнікаў, дуб са скразным дуплом, які служыў для магічных абрадаў... Тут растуць белая піхта, розныя віды дуба, елка, хвоя, граб, ясень і водзяцца зубры, высакародныя алені, воўкі, дзікі, а таксама самыя разнастайныя віды птушак і рыб. Белавежская пушча па ліку відаў раслін і жывёл не мае сабе роўных у Еўропе.

    Сёння Белавежская пушча ўяўляе сабой адзіны комплекс, які размешчаны на тэрыторыі дзвюх суседніх дзяржаў: 52 тысячы гектараў належаць Польшчы і 152 тысячы - Беларусі.